เนื้อเพลง ซังอ้ายบ่ลง – อัน พิไลพร
อย่าห่วงอิหยัง
ซ่ำนี้น้องบ่พอตาย
ไปเป็นคู่แก้ว ที่เพิ่นปั้นไว้แล้ว
น้องเข้าใจอ้ายเหมิดซูอย่าง
ที่อ้ายเลือกเขา
ที่สองเฮาต้องเดินแยกทาง
ถึงฮักสิถึกม่าง ถิ่มน้องให้ฝันค้าง
เหลือแต่แผลที่ฝังลึกในใจ
คนห่างไกลถูกลบจนพ้นใจของอ้าย
กอดเอาเขาเข้ามาไว้คนนอกใจจั่งน้องต้องเป็นคนอื่น
ถึงยังฮักแต่คงบ่มีที่ให้ยืน
ถึงอยากฝืนอยู่ กะฮู้ว่าอ้ายคงสิบ่ต้องการ
เมื่อสุดทางฝันที่น้อง สิได้หย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงาสิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลังน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบอกว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
ถึงฮอยฮักเก่า
ยังแขวนคอน้องทุกบาดหย่าง
ถึงอ้ายยกให้เขาไปเบิดแล้วทุกอย่าง
ถึงหมดหวังกะยังลืมบ่ได้
คนห่างไกลถูกลบคนพ้นใจของอ้าย
กอดเอาเขาเจ้ามาไว้คนนอกใจจั่งน้องต้องเป็นคนไกล
ถึงยังฮักแต่คงบ่มีที่ให้ยืน ถึงอยากฝืนอยู่
กะฮู้ว่าอ้ายคงสิบ่ต้องการ
เมื่อสุดทางฝันที่น้อง สิได้หย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงาสิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
น้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบอกว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
เมื่อสุดทางฝันที่น้อง สิได้หย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงาสิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบอกว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
